Een bijdrage van Sabine von Sinner

Als pionier op het gebied van tandheelkundig onderzoek en onderwijs heeft Professor Dr. Albert Gerber zich in het bijzonder gericht op prothetische stabiliteit en de fysiologische vrijheidsgraad in statische en functionele occlusie.

Hij stelde voor om de achterste kiezen zo te plaatsen dat ze een lichte linguale helling hebben. De linguale plaatsing helpt de retentie van volledige protheses te verbeteren door een betere aanpassing mogelijk te maken die zorgt voor meer stabiliteit tijdens het functioneren. Hiertoe ontwierp hij het profiel van de achterste kiezen opnieuw om de contactrelatie tussen de cusp en de fossa ("mortel-pestel") te optimaliseren.

Deze techniek beveelt aan om de boven- en ondertanden ten opzichte van elkaar te plaatsen, ook wel een 1:1 relatie of tand-tand relatie genoemd.

Dankzij een registratie van de gecentreerde relatie wordt de cenitale positie van de condyl in de koker bepaald zonder de discus samen te drukken en doorgegeven aan de grootste kauweenheid, waardoor verplaatsing van de prothese wordt voorkomen en stress op de weke delen wordt verminderd.

De filosofie van Prof. Dr. Gerber wordt aangevuld met een articulator die de principes van de omgekeerde kegel integreert en de onderkaak in staat stelt om alle bewegingen vrij en op een natuurlijke analoge manier uit te voeren.

Natuurlijk is een zorgvuldige klinische beoordeling, waarbij rekening wordt gehouden met de morfologie van de tandbogen en de functionele behoeften van elke patiënt, essentieel voordat dit type opstelling wordt geïmplementeerd.

Conclusie

De linguale plaatsing van de achterste kiezen, zoals voorgesteld door Prof. Dr. Gerber, is een benadering die gericht is op het optimaliseren van de functie, esthetiek en stabiliteit van volledige gebitsprotheses door een zorgvuldige plaatsing van de kiezen. Voor een precieze en individuele uitvoering is het raadzaam een gekwalificeerde tandarts te raadplegen die deze concepten kan aanpassen aan de specifieke behoeften van de patiënt.

In welke gevallen moet voor deze opzetmethode worden gekozen? Dit opzetconcept wordt gebruikt bij patiënten waarbij de stabiliteit van de onder- en bovenprothese moet worden verbeterd. De tand-op-tand opstelling houdt rekening met alle belangrijke aspecten die een optimale retentie bevorderen.

Als u meer wilt weten over deze opsteltechniek of gewoon uw kennis wilt opfrissen, bieden wij verschillende GERBER opstelcursussen aan in het SSOP-programma. Met feiten over de theorie, interessante toepassingsvoorbeelden en een praktisch gedeelte waarin de opstelling samen wordt geoefend.